Ontstaan Valentijnsdag

Er zijn verschillende verklaringen voor het ontstaan van deze dag.

• Toen de priester Valentinus de blinde pleegdochter van Asterius, stadhouder van Rome, genas, bekeerde de stadhouder zich tot het Christendom en liet alle gevangen Christenen vrij. Dit was de druppel die de emmer deed overlopen voor keizer Claudius II. Op 14 februari 270 werd Valentinus gemarteld en onthoofd. Later werd hij door de kerk heilig verklaard en 14 februari werd een feestdag, die vooral in het Victoriaanse Engeland bijzonder populair was. Openlijke liefdesuitingen waren in deze preutse tijd ‘not done’. Op 14 februari konden huwbare jongens en meisjes hun geliefden echter ongestraft verrassen met (anonieme) cadeautjes, brieven en gedichten. Engelse immigranten importeerden deze traditie in Amerika, waar het al snel uitgroeide tot een populaire (en commercieel uitgebuite) feestdag. Ook in Nederland wint Valentijnsdag de laatste jaren terrein.

• We hebben Valentijnsdag te danken aan de Romeinse priester Sint-Velten. De dag voor hij werd onthoofd (in de tweede helft van de derde eeuw) schreef hij een liefdesbrief aan de dochter van de cipier, welke hij ondertekende met ‘Valentijn’.

• Valentijnsdag is afgeleid van het feest van godin Juno, koningin van de goden en godinnen en beschermheilige van vrouwen en het huwelijk. Ter ere van haar werden op 14 februari Romeinse jongens en meisjes via een soort loting samengebracht.

• Al in de veertiende eeuw stond 14 februari bekend als de dag waarop de vogels begonnen te paren. Analoog hieraan zou ook bij mensen de ‘paringsdrang’ op deze dag beginnen. Valentijnsdag is een afgeleide van het vruchtbaarheidsfeest dat op 14 februari werd gevierd in de grotten waar Romulus en Remus, de stichters van Rome, waren opgevoed door wolven.
  

Bron: http://www.vanharte.nl.